Ik heb veel verschillende dingen gedaan voordat ik op 1 februari 2020 zelfstandige werd in de hulpverlening. Ik heb het geluk dat ik mij snel nieuwe vaardigheden eigen kan maken. Daarnaast vind ik heel veel verschillende dingen interessant. Maar in alle eerlijkheid zorgde dat er ook voor dat ik lange tijd geen helder idee had van wat ik wilde. Ook na mijn pedagogische opleiding had ik nog geen duidelijk richtinggevoel. Dus als er leuke kansen voorbij kwamen pakte ik ze, en als het toch niet helemaal was wat ik ervan verwachtte ging ik op zoek naar iets nieuws. Uiteindelijk merkte ik steeds op dat niets écht paste. Wat wel opviel was dat ik in elke functie onbewust op zoek ging naar de menselijke kant ervan. Dat was wat mij wel echt interesseerde.
Toen ik midden 30 was wist ik, als ik de hulpverlening nog in wil moet dat nu. Tijdens mijn baan in de zakelijke dienstverlening startte ik eenmaal per week als vrijwilliger in de gezinshulpverlening. Dit voelde goed. Na een aantal jaren beide banen te hebben gedaan besloot ik dat ik definitief de hulpverlening in wilde. Ik startte bij een grote landelijke organisatie. Als ambulant hulpverlener kwam ik bij mijn cliënten thuis waarbij ik hen ondersteunde met alles wat er in het leven voorbij kwam. Daarna heb ik hulpverleningstrajecten opgezet in scholen. Ook fantastisch om te doen. Vervolgens als coördinator aan de slag gegaan, allemaal erg leuk.
En toch voelde ik de behoefte aan vrijheid. Aan het inrichten van zorg op mijn manier. Zonder al te veel protocol, maar uiteraard met dezelfde kwaliteit. Zonder al teveel restricties aan de hoeveelheid tijd, de hoeveelheid inzet, de wijze van inzetten. Ik kan als zelfstandige een hoop zelf bepalen en dat vind ik erg prettig werken. En ik merk dat het voor mijn cliënten net zo prettig is om zelf te mogen bepalen hoe lang iets duurt. Of om te weten dat er flexibiliteit is in hoe we iets aan gaan pakken en wanneer. Zij staan voorop, en dat wordt gevoeld. Ik voel niet meer de behoefte om te switchen. Ik blijf trainingen volgen om mijn kennis te verbreden, om mijn eigen honger naar kennis te stillen en om mijn cliënten nog meer te kunnen bieden. Nu ik het zelf inricht past het écht.
